Aan jonge kinderen duidelijk maken welke emoties er bestaan is niet makkelijk. Ook kinderen met een stoornis in het autistische spectrum hebben vaak grote moeite met het herkennen en begrijpen van gezichtsuitdrukkingen. Hoe leg je uit wat verdrietig is, of gelukkig? Grote begrippen zijn het. Met het boek Vrolijk van Mies van Hout zet je, zelfs met hele kleintjes, meteen grote stappen. Want de vissen in het boek zijn zo duidelijk blij, verdrietig, jaloers of juist tevreden, dat het moeiteloos duidelijk wordt.
Een boek zonder tekst; dat kun je toch niet voorlezen?
In Vrolijk staat bij iedere prent één woord: een emotie. Geen stukjes tekst dus, om voor te lezen. Maar om voor te lezen, heb je helemaal geen voorgedrukte tekst nodig, toch? Dat kun je helemaal zelf!
Sla samen met de kinderen het boek open en kijk naar de vis die je ziet: welke kleuren zie je, zijn het vrolijke kleuren of juist niet? Zie je iets bijzonders aan de ogen van de vis? Aan ogen kun je vaak heel veel zien. Of zie je iets anders opvallend aan de tekening; de zenuwachtige vis is bijvoorbeeld heel ’trillerig’ getekend, hoe komt dat dan? Helemaal grappig wordt het, wanneer je zelf ook de emoties in je houding en gezicht uitbeeldt. Zo wordt voorlezen haast toneelspelen. Mijn ervaring is dat ook mannen/vaders dit heel goed kunnen: improviseren maar! Kinderen doen alles na, en dus dit ook. Na het boek weten ze precies hoe een boze vis kijkt, doet en wat hij zegt. Zelfs peutertjes van nog geen twee jaar oud kunnen er mee uit de voeten. En maak maar eens een rondje door de kamer als een verbaasde vis: in ieder hoekje kijken, en zeggen: ‘huh?’
Tekenen
Van een juf in groep 3 zag ik een prachtige verwerkingsopdracht bij dit boek: deel zwarte vellen papier uit en vraag de kinderen om een emotie te kiezen, en hun eigen persoonlijk vis er met pastelkrijt op te tekenen. De effecten zijn groots. En natuurlijk voer je daarna een gesprek over hoe de leerlingen hun keuze voor een bepaalde emotie maakten, en hoe ze die in de tekening verwerkt hebben.
Kijk voor meer info op www.miesvanhout.nl
